Hitlers jacht op macht begon op 9 november 1923 met een couppoging in Beieren. Met zijn privéleger, de stormtroepen, bestormde hij een bierhal waar regeringsleiders bijeen waren.
Met Hess en Rosenberg aan zijn zijde riep Hitler een nieuwe regering uit. Hij ging de straat op en 3000 stormtroepers marcheerden door München. De politie kwam en er werd geschoten. 16 van Hitlers mannen kwamen om. De coup was mislukt.
Maar in de 10 jaar tot Hitler de macht greep, werden de 16 martelaren. Ze droegen een swastikavlag met zich mee. Die viel en het bloed van de doden kwam erop. Toen ontstond het ritueel dat elke nieuwe nazivlag ingewijd werd doordat Hitler deze met die vlag aanraakte.
Nazi-bloed kreeg een symbolische kracht die geritualiseerd werd in de ceremonie van de rite van de Bloedvlag. De magische kracht van het bloed van de overleden nazi's werd overgedragen op elke vlag en zo geconsecreerd. De bloedvlag was het kruisbeeld van Hitlers religie. Het stond symbool voor zijn nieuwe heerschappij.
In 1933 werd Hitler de Führer, de leider. Een titel die dezelfde religieuze klank kreeg als de gezalfde en zelfs als de Messias. De tijd van Adolf Hitler was aangebroken. De partij is Hitler' Hitler is Duitsland en Duitsland is Hitler. Met Hitler aan de macht werd de bloedreligie de religie van de nazi's. Compleet met heilige dagen en martelaren.
Propagandaminister Goebbels bedacht een ritueel waarin de 16 nazi-helden geëerd werden als martelaren van het Rijk, die gestorven en herrezen waren en het eeuwige leven gekregen hadden. Goebbels zorgde dat alle Duitsers aan de ceremonie meededen door hem via luidsprekers op elke straathoek te laten horen.
De boodschap was onder andere: In de nacht van doden, marcheren de doden.
Om middernacht het mystieke ceremoniestuk: De geboorte van het Rijk. Ze vechten, sterven en overwinnen, net als bij het ontstaan van het Derde Rijk. Volgens Hitler was hun bloed het wijwater van het Derde Rijk.
De meeste bewegingen hebben hun martelaren en zij die stierven in 1923 werden gezien als martelaren. Zij waren het toonbeeld van hoe je moest opkomen en vechten voor waar je in gelooft. Er was dus wel een religieuze ondertoon. De eerste martelaren van het Rijk werden bekend als de 16 onsterfelijken.
In München begon het ritueel met een mars door de straat waar ze sneuvelden. De stoet werd voorafgegaan door de bloedvlag. Langs de route hingen rode vlaggen met runentekens, het rituele offersymbool uit heidense overleveringen. Op een bepaalde manier kunnen we dit vergelijken met de paasprocessie in Jeruzalem, naar de kerk en langs de kruisweg. Het is dus in navolging van een christelijk ritueel.
De lichamen van de 16 helden werden begraven in de Feldherrnhalle, ofwel eretempel.
Het werd een nazi-gedenkplaats. Tijdens de jaarlijkse ceremonie werden de namen van de 16 geroepen, waarop anonieme stemmen antwoord gaven alsof de doden aanwezig waren onder de levenden.
Een getuige heeft het volgende hierover vertelt: Toen ik een jaar of 16, 17 was nam mijn vader me mee naar München, naar de Feldherrnhalle. Daar stonden de doodskisten en er stonden wachters met gepresenteerd geweer en helm. Het was nogal onbehaaglijk met veel pauzes. Namen werden genoemd Ze zeiden: Friedrich Muller en dan zei een stem: Present. En dan: Hermann Stammer. Present. Het was een religieuze ceremonie.
Nu hij de rituelen bij zijn nieuwe geloof had lanceerde Hitler een nieuwe fase. Hij schreef: Macht zonder spirituele basis is gedoemd te mislukken. Het is een allesbepalend nationalisme. Je levensstijl. Je gedachten. Alles. Centraal staat de wil om je leven op te offeren voor je vaderland.
Maak jouw eigen website met JouwWeb