In de opera's van Richard Wagner zag Hitler die overwinning telkens weer. Zoekende ridders, epische sagen over Teutoonse tradities en Noorse mythes over de krachten van licht en duister liepen als een rode draad door de Duitse cultuur en Wagner gaf ze een triomfantelijke stem.

Adolf Hitler was 12 toen hij zijn eerste opera van Wagner zag. Later werd hij een obsessieve aanhanger van de componist. Richard Wagner was de meest geadoreerde man in het leven van Hitler.

Wagners praalstukken vormden de inspiratie voor Hitlers bijeenkomsten. Bijeenkomsten waarbij vaak Wagners muziek gespeeld werd. De muziek heeft het effect van drugs. Het elimineert het intellect, de kritische toon.

Wagners Parsifal, die zuiver bloed vereert, was een grote inspiratiebron voor Hitler. Het is een episch verdichtsel over de zoektocht naar de heilige Graal. Volgens de legende bevatte de graal heilig bloed. Wie eruit dronk zou oneindig veel macht krijgen. Men dacht dat de Graal alleen gevonden kon worden door de reinste ridders.

In Parsifal voegde Wagner daar zijn eigen ideologie aan toe. Parsifal gaat uit van, dit is heel belangrijk, mededogen, maar alleen voor Ariërs, de uitverkorenen. Parsifal is een centraal symbool in Hitlers ideeën. Hij sprak vaak over de terugkeer van de religie van Parsifal. Het idee van de ridder van de heilige Graal op zoek naar de mythe van het zuivere bloed staat centraal in zowel Wagners als Hitlers opvatting over het effect van nazi-racisme op bovennatuurlijke gebied.
In 1938 liet Hitler een schilderij van zichzelf gekleed als ridder schilderen.